خطدهی به اغتشاشگران در ایران، سرکوب معترضان در لندن
تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۲۱۴۰۶
به گزارش سایت فردا، استاندارهای دوگانه و متناقضنمایی غربیها نسبت به مسائل حقوق بشری و رابطه میان حکومت و مردم هر چند وقت یکبار با اتفاقات تازهای رخ مینماید. نمونه اخیرش نحوه برخورد دولت انگلیس با معترضان است که تفاوت آشکاری با آنچه برای ایران نسخه میپیچیند دارد.
روز گذشته ریشی سوناک، نخست وزیر انگلیس در پیامی توئیتری در واکنش به افزایش اعتراضهای مردمی و اعتصاب سازمانها و شرکتهای مختلف در این کشور نوشت: «امروز با روسای پلیس ملاقات کردم تا روشن کنم که آنها از حمایت کامل من در اقدام قاطعانه برای سرکوب اعتراضات غیرقانونی برخوردارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
روزنامه صبح نو در این رابطه نوشته: انگلیس و بسیاری از کشورهای غربی از زمان آغاز اغتشاشات در کشورمان بارها در سخنانی مداخله جویانه به حمایت و خطدهی به برخی افراد فریب خورده پرداختند.
این روزنامه ادامه داده: دولت انگلیس همچنین به دلیل آنچه خود سرکوب اعتراضات مردمی در ایران مینامد تعدادی از مقامات امنیتی و انتظامی کشورمان را تحریم کرد.
بحران افزایش بی سابقه بدهی و کسری شدید بودجه موجب شده است دولت انگلیس اجرای سیاست ریاضت اقتصادی در این کشور را تشدید کند که به گفته اندرو بیلی رئیس بانک مرکزی انگلیس این شرایط در کنار افزایش تورم به بالاترین میزان در ۴۱ سال اخیر، به قشرهای کم درامد و فقیر بیشتر آسیب میزند.
در همین خصوص روزنامه جوان نوشته: نخستوزیر تازهکار انگلیس راهکار مهار فوران خشم اجتماعی از وضعیت اقتصادی کشورش را در حمایت از پلیس در سرکوب تظاهراتهای غیرقانونی دانسته است. اگرچه هنوز دیگر کشورها از جمله آلمان و فرانسه در برابر اعتصاب و اعتراض، راهحل مشابهی ارائه ندادهاند، اما با توجه به نزدیک شدن به سال نو میلادی اروپا باید در روزها و هفتههای پیش رو هر چه بیشتر خود را برای مواجهه با اعتصاب و اعتراض آماده کند.
منبع: فردا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۲۱۴۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اتحادیه اروپا و توافقی دیگر برای سرکوب پناهجویان
اتحادیه اروپا در ادامه روند ایجاد محدودیت علیه پناهجویان و برونسپاری مهاجرت، توافقی با موریتانی امضا کرده است.
به گزارش مشرق، اتحادیه اروپا و موریتانی در اوایل ماه مارس (اسفند ماه گذشته) قرارداد مهاجرتی به ارزش ۲۱۰ میلیون یورو (۲۲۷ میلیون دلار) امضا کردند.
این توافق از سوی اتحادیه اروپا مدیریت شد و دولت اسپانیا که نگران افزایش مهاجرت غیرقانونی به جزایر قناری است، درباره آن لابی کرد.
در ماه ژانویه (دی و بهمن ماه گذشته)، بیش از ۷ هزار ورود به این جزایر ثبت شده است.
هدف از این توافق مهاجرتی، کاهش ورود پناهجویان با حمایت از مرز موریتانی و نیروهای امنیتی برای مبارزه با قاچاق انسان و تقویت ظرفیتهای مدیریت و نظارت مرزی موریتانی است.
این توافق همچنین وعده بودجه برای ایجاد شغل در این کشور، تقویت سیستم پناهندگی و طرحهای مهاجرت قانونی را میدهد.
اما نگاهی اجمالی به تاریخچه سیاستهای «برون مرزی» اتحادیه اروپا نشان میدهد که این توافق شانس کمی برای رسیدن به هدف اعلام شده خود دارد؛ بدتر از آن، واکنش بیسابقه عمومی که در موریتانی ایجاد کرده است، این کشور را بیثبات میکند.
تلاشهای اتحادیه اروپا برای جلوگیری از مهاجرت از موریتانی در سال ۲۰۰۶ زمانی که نزدیک به ۳۲ هزار نفر از سواحل غرب آفریقا وارد جزایر قناری شدند، آغاز شد؛ این ورودیهای دریایی به دنبال سرکوب خونین مهاجران در مناطق محصور شمال آفریقا و اسپانیا در سئوتا و ملیلیه در سال ۲۰۰۵ و در نتیجه تغییر جهت حرکت مهاجران به سمت جنوب صورت گرفت.
این واکنش شامل عملیات نظارت هوایی و دریایی بود که از سوی اسپانیا با حمایت فرانتکس، آژانس گارد مرزی و ساحلی اروپا، و استقرار گارد مرزی اسپانیا در شهر بندری نوادهیبو در شمال موریتانی انجام شد.
نیروی پلیس مرزی وظیفه گشتزنی در شهر و آموزش همتایان موریتانیایی خود را بر عهده داشت؛ برای پردازش و اخراج افرادی که در جزایر قناری بازداشت یا در دریا دستگیر شده بودند، یک مدرسه قدیمی در این شهر به یک مرکز بازداشت تبدیل شد.
این تلاشها منجر به افزایش چشمگیر اخراج اتباع خارجی از قلمرو موریتانی و توقف موقت ورود به جزایر قناری شد و به اسپانیا اجازه داد تا عملیات را به عنوان موفقیتآمیز توصیف کند.
اتحادیه اروپا از این فرصت استفاده و یک استراتژی مهاجرت ملی جدید را تهیه کرد که از سوی دولت موریتانی در سال ۲۰۱۰ تصویب شد.
در عمل، این استراتژی مجموعهای از پروژهها را در این کشور تأمین مالی میکرد، از ظرفیتسازی برای نیروهای امنیتی و ارتقای زیرساختهای مرزی کشور تا برنامههای کمک به جوانان و کمپینهای افزایش آگاهی برای مهاجران در این کشور.
در سالهای بعد، مسیرهای اروپا به سمت شرق تغییر کرد و تعداد بیسابقهای از مسیرهای مدیترانه مرکزی و شرقی در سال ۲۰۱۵ وارد شد؛ در پاسخ، اتحادیه اروپا صندوق امانی (EUTF) را برای رسیدگی به علل ریشهای مهاجرت و آوارگی غیرقانونی در آفریقا راهاندازی کرد.
با این حال، تا سال ۲۰۲۰، ورود به جزایر قناری از غرب آفریقا با بیش از ۴۰ هزار ورود دریایی که از سوی دولت اسپانیا در آن سال ثبت شد، یک بار دیگر افزایش یافت.
دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل در گزارشی درباره این ورودها، محدودیتی را در گذرگاههای مرزی در مراکش در میان عوامل افزایش شناسایی کرده است.
با این حال، انتقال به دریا هزینههای انسانی زیادی را به همراه داشت، نرخ مرگ و میر در مسیر اقیانوس اطلس برآورد میشود که به ازای هر ۱۲ نفری که این سفر را انجام میدهند، یک مرگ روی میدهد.
در حالی که مدتها مشاهده شده است که چنین مرگ و میرهای مرزی و بهطور کلی قاچاق افراد، نتیجه محدودیتهای حرکت قانونی است، واکنش اتحادیه اروپا گسترش بیشتر ابزارهای محدود کردن رفت و آمد در موریتانی بوده است.
اسنادی که در سال گذشته فاش شد نشان میدهد که در محافل دولتی موریتانی در مقایسه با تونس که با اتحادیه اروپا قراردادی امضا کرد که شامل ۱۰۰ میلیون یورو (۱۱۲ میلیون دلار) به مدیریت مهاجرت میشد، مورد توجه قرار نمیگیرد. با افزایش ورود به جزایر قناری در اواخر سال ۲۰۲۳، زمینه برای امضای قرارداد مشابه با موریتانی فراهم شد.
با توجه به سابقه سیاستهای خارجیسازی که از سال ۲۰۰۶ در موریتانی اجرا شده است، به نظر میرسد امید کمی وجود دارد که این توافق به هدف مورد نظر خود برای جلوگیری از «مهاجرت غیرقانونی» به اروپا برسد. کسانی که به دنبال رسیدن به اروپا هستند به تلاش خود برای یافتن مسیرهای جایگزین در پاسخ به محدودیتها و سرکوبها ادامه خواهند داد.
منبع: میزان